Lekker bij het kampvuur.

Yumi had heel de dag het gebied rond het kamp verkent en was nu een beetje uit geput. Hij ging bij de rivier vlak bij het kamp zitten en maakte een kampvuur. Het was lekker warm en daardoor had hij het niet koud. De maan scheen volop en hij genoot van de heldere sterrenhemel. Hij merkte dat er een uil in de buurt was en keek naar de uil. Het was een mooie bruine uil en hij glimlachtte toen hij een muis achterna ging. Hij was nog nooit in de jungle geweest en hij genoot er nu al van. Vele gevaren lagen op de loer maar daar ging het hem niet om. Hij wilde nieuwe mensen leren kennen. Hij bleef zitten op een boomstam en keek rond. Ineens zag hij iemand naar hem toe komen lopen maar zag niet goed of het nu een jongen of meisje was.

Blysse liep langzaam naar het riviertje toe. Ze was er nog niet zo vaak geweest. Haar aandacht was getrokken door het vreemde licht in de verte. Het leek wel vuur. Maar kon dat wel? Mocht je wel vuur maken in dit deel van de jungle? Daar was toch een speciale kampvuurplek voor... Haar nieuwsgierigheid overwon haar angst voor het onbekende, zoals zo vaak, en ze besloot een kijkje te gaan nemen. 'Hoi.' zei ze een beetje verbaasd toen ze de jongen opmerkte die bij het kleine kampvuurtje zat, waarschijnlijk zelf aangestoken. Ze had hem hier nog niet eerder gezien. Hij zag er niet veel ouder uit dan zijzelf, maar daar kon ze zich in vergissen natuurlijk. Ze keek hem een beetje verlegen aan, maar besloot niet stil te vallen, dat wilde ze net afleren. 'Ik ben Blysse.' Ze glimlachte even vriendelijk. 'En jij?'

Yumi keek naar de persoon die aankwam lopen. Hij zag toen dat het een meisje was. Hij hoorde dat ze zich voorstelde. "Ook hallo. Mijn naam is Yumi. Aangenaam." zei hij en glimlachte. Het was niet koud en het zag er niet naar uit dat het zou gaan regenen. Hij was wel bekend met het maken van vuur en wist wel waar hij wel en waar hij geen vuur kon maken. "Kom er bij zitten" zei hij.

Blysse knikte en ging zitten. 'Aangenaam.' mompelde ze nog. Ze staarde even in het vuur, haar gedachten elders. Ze dacht aan de eerste keer dat ze bij een kampvuur had gezeten op de oorspronkelijke kampvuurplaats, toen ze Léo ontmoet had. Ze grijnsde even in zichzelf. Toen concentreerde ze zich weer op Yumi. Vreemde naam. schoot het door haar hoofd, maar dat zou ze niet hardop zeggen. 'Ben je hier allang?' probeerde ze de stilte te verbreken, ze was nooit echt goed in zulke dingen. Maar dit was nu eenmaal de eerste vraag die bij haar opkwam, ze had hem tenslotte nog nooit eerder gezien. Ze keek hem opnieuw aan.

Yumi was stil en keek naar haar. Ze was best knap vond hij. "Nee ik ben hier nog niet zo lang." zei hij en glimlachte. Hij keek even om zich heen. Hij wist niet wat hij moest zeggen aangezien hij geen onderwerpen had om over te praten. Alhoewel hij wist niet of ze het wel zo geweldig vond als hij hier over scheikundige dingen begon te praten. Hij keek even naar het vuur en weer terug naar Blysse.

'Hoe oud ben je? En waar kom je vandaan?' Blysse grinnikte even. 'Sorry, zeg het als je vindt dat ik teveel vragen stel. Als ik eenmaal met mijn vragenlijst begin, komt er soms geen einde aan.' Hij leek haar eerder een stil type, zoals zij vaak kon zijn, maar hij leek haar ook best vriendelijk. Ze beet even op haar lip, terwijl ze in stilte zijn antwoorden afwachtte. Zij zou het gesprek wel opgang houden als dat moest. Ze begon er steeds beter in te worden, contact maken met onbekenden. Maar voor een groep spreken zou ze nog steeds niet doen, daar was ze echt als de dood voor.

"Euh..Ik ben zestien en kom uit holland." zei hij. Hij hoorde wat ze zei en lachtte even. "Maakt niet uit hoor" zei hij. Hij was inderdaad geen prater. "Wat is trouwens je lievelingsdier?" vroeg hij. Hij had een blokje hout en een mesje en wat koord. Hij had zin om wat te maken en eventuele vragen te beantwoorden. Hij keek naar haar en glimlachte.

'Ik ben ook 16.' Blysse grijnsde. 'Mijn lievelingsdier?' echode ze toen bedachtzaam zijn vraag. Ze vond het een vreemde vraag om zo opeens te stellen, maar ook niet uitzonderlijk. 'Eum, een wolf.' Ze glimlachte breed. Een wolf was altijd al haar lievelingsdier geweest, ze vond het simpelweg prachtige beesten. 'En het jouwe?' vroeg ze hem toen. Ze wierp even een blik op het mesje en het stuk koord in zijn hand, nieuwsgierig. 'Heb je hobby's?' voegde ze nog toe, voor hij haar eerdere vraag al had kunnen beantwoorden.

Yumi keek op van haar antwoord. "Dat is ook mijn lievelings dier. "Ik heb inderdaad hobby's. Ik maak 3D animaties, ben gek op wetenschap, doe aan boogschieten en maak foto's van de natuur." Hij pakte het mesje en blokje hout en begon het hout te bewerken. "En ik heb een talent voor hout bewerking." zei hij. "Althans dat zeggen mijn ouders" zei hij lachend.

Blysse grijnsde opnieuw. 'Veel hobby's zeg!' Ze streek nadenkend wat haar uit haar gezicht. 'Wetenschap? Mijn slechtste vakken op school zijn Chemie, Wiskunde en Fysica.' Ze glimlachte en likte even met haar tong over haar lippen. 'Ik ben beter in talen.' Ze keek even aandachtig naar het blokje hout in zijn handen en toen weer naar zijn gezicht. 'Lees je graag?' vroeg ze hem toen wat achteloos.

Yumi glimlachte. "Iedereen heeft zo zijn sterke kanten." zei hij "Af en toe kan een goed boek geen kwaad maar het is niet mijn ding." Langzaam kreeg het blokje vorm. "En lees jij graag?" vroeg hij. Hij pakte een buideltje waar nog meer bewerkt hout in zat en reikte het naar haar. "Hier kijk maar." In het buideltje zaten verscheidene dieren. Een tijger, olifant, gazelle, giraf, leeuw, papagaai en meer. En dan had ze de animaties op zijn laptop nog niet gezien.

Blysse knikte. 'Ja, ik lees best wel graag, maar ook niet teveel. Ik kan niet boek na boek lezen, ik heb altijd een tussenpauze nodig.' Ze grijnsde. Nieuwsgierig pakte ze het buideltje van hem over en opende het voorzichtig. Ze nam de tijger er als eerste uit en bekeek hem zorgvuldig. 'Dit is echt cool!' zei ze oprecht bewonderend. 'Heb je hier lessen voor gekregen, om zo te kunnen bewereken? Het is echt mooi gedaan.' Ze nam nog enkele dieren uit het buideltje en zette ze zachtjes op de grond. Toen keek ze weer naar hem.

Yumi hoorde haar reactie en glimlachte. "Nee ik heb geen les hierin gehad. Ik heb gewoon iets teveel geoefend" zei hij en grinnikte. Hij keek naar het blokje en het was nu helemaal anders. Het eerst zo'n vierkante blokje was nu een houten wolf. Hij zorgde er voor dat het touwtje er zo om zat dat het een ketting was. Hij stond op en ging achter Blysse staan. "Sta mij toe." zei hij en glimlachte. Hij deed de ketting om haar nek. Hij ging weer naast haar zitten en keek haar vriendelijk aan. "Het staat je goed." zei hij en gaf haar een knipoog.