Bladeren naderde snel, en sneden in de huid van het jonge meisje dat door deze jungle rende. Het enige vertrouwde hier was de grond, die zoals overal bruin was. Ze had een drukkend en pijnlijk gevoel in haar zij, maar dat stopte haar niet van rennen. Haar hart bonkte in haar keel die op springen stond en over haar voeten waren verschillende rode bultjes te zien van muggen. Het scheelde haar niets of ze een ziekte had opgelopen, als ze maar een richting op bleef rennen zou alles goed komen. Steeds werd het moeilijker om te blijven rennen, en haar modderig blond haar zwierde achter haar aan, maar de afstand tussen haar haar werd steeds kleiner naarmate ze een snelheid had. Uiteindelijk rustte haar haren op haar schouders. Ze hield met haar handen haar bovenbenen vast en bukte zo. Ze had geen idee waarom ze zo stond te rusten, maar dit leek een natuurlijke houding. Opeens hoorde ze iets achter haar, en haar pupillen verweiden. Snel en met een snuif keek ze naar de richting waar ze naartoe wilde rennen en vervolgde haar reis naar een onbekende bestemming. Haar inmiddels bruine voeten leken niet meer te stoppen en alles om haar heen leek stil te staan, wat was er toch aan de hand? Ze hoorde weer het geluid, en keek om, geen slim idee maar het was dan ook een reflex. Al snel voelde ze hoe haar huid contact maakte met een hard en schurend materiaal: schors. Waarna het gevoel van kippenvel haar bekroop en ze op de grond viel, wederom keek ze om, stond op, en rende verder. Adrenaline zat volop in haar bloed waardoor ze nu meer ambities had om te blijven rennen dan om te stoppen en te rusten. Eigenlijk wist ze niets, alleen haar naam en dat ze op dit moment moest ontsnappen aan iets waarvan ze de naam niet wist. Ze keek even naar de zijkant en zag daar een gedaante van een mens, ze vertraagde en keek er onderzoekend naar. Ze moest een wapen hebben voor de zekerheid, dan maar improviseren! Ze pakte geruisloos een tak van de grond en stak die heel even in de modder, toen hield ze de platte kant voor en besloop de gedaante die inderdaad een mens bleek te zijn, ze hield het tegen de rug van de mens, waardoor het zou aanvoelen als metaal, dus een geweer en vroeg "Wat doe je hier?".
