Tent nummer?

Bella kwam aanlopen. Ze sleepte haar tassen achter zich aan en keek naar de rijen tenten. Ze was weer veel te laat aangekomen en wist niet in welke tent ze moest. Sip keek ze rond en zuchtte, had zij weer. Ze wist nauwelijks waar ze was. 'In de jungle' had haar vader gezegd toen hij haar op het vliegtuig zette. En hier was ze... in de jungle. Ze keek nieuwschierig rond, was er ergens een begeleider die haar kon helpen ofzo? Ze begon gewoon maar langs de tenten te lopen haar koffers bij het begin achterlatend, die zou ze later ophalen.

Blysse keek nogal verloren naar de rijen tenten. Ze slikte. Hoe moest ze weten in welke tent zij hoorde? Langzaam begon ze langs de tenten te slenteren, haar bagage met zich meetrekkend. Gelukkig had ze niet zoveel tassen bij, ze had dan ook niet zoveel bezittingen. Ze keek rond, wanhopig opzoek naar iemand die haar een tent aan kon wijzen. Zelf was ze niet van plan om meteen iemand aan te spreken, ze was eerder een schuw type. Ze vroeg zich af of haar verblijf hier wel een fijne tijd zou worden, zelf had ze namelijk niet zo achter het idee gestaan om naar de jungle te trekken. Maar haar ouders hadden daar anders over beslist. Die wilde dat ze haar mannetje leerde staan en socialer werd. Och ja, ze zou er het beste maar van maken, nu ze hier toch was.

Bella keek om toen ze iets hoorde. Ze zag een meisje staan, ongeveer even oud als zij. Ze zuchtte van opluchting en liep naar haar toe. Ze stapte achteloos ove rhaar koffers heen en haar wanhopig aan. ''Heb jij énig idee waar we moeten zijn?'' zei ze en trok een pruillipje. Ze glimlachte toen en zei ''Mijn naam is Bella, jouwe?''

Afra liep met een frons op haar voorhoofd lang alle tenten, hoe moest ze nou weten in welke ze zat. Om de paar tenten zag ze wel een groepje mensen staan, maar wie kon ze nou aanspreken. Ze wist ten eerste niet eens waarom ze hier was, alleen omdat haar ouders van haar af moesten zeker. Ze was niet bepaald in een goeie stemming, maar die klaarde op toen ze 2 meisjes van ongeveer haar leeftijd zag. Ze liep er snel naartoe met haar tassen achter zich aan. "Hoi, ik ben Afra." ze stak vriendelijk haar hand uit naar de meisjes. "En best wel verdwaald hier dus..." voegde ze er lachend aan toe.

Bella keek op toen er nog een meisje kwam aanlopen. ''Haai, Bella en ook best wel verdwaald'' zei ze en glimlachte. Ze schudde onhandig haar hand en keek haar even aan. Toen gleed haar blik weer weg naar haar arm. Ze zag een mug achtig ding en sloeg hem snel van haar af, treurig keek ze hoe de plaats waar hij had gezeten rood aan liep... dat werd een muggenbult.

'Eum..' Blysse keek Bella even verward aan. Toen glimlachte ze ook licht en vond haar stem terug. 'Ik ben Blysse. Aangenaam.' Het mesisje was een beetje groter als zij, maar niet echt veel. Ze zouden wel ongeveer van dezelfde leeftijd zijn. 'Nee, ik ben hier ook maar net.' Ze zuchtte opgelucht. Ze was tenminste niet de enige die niet wist waar ze moest zijn. Blysse glimlachte ook vriendelijk naar het tweede meisje dat kwam aanlopen. 'Hey... Ik ben Blysse.' stelde ze zichzelf weer wat onwennig voor en schudde de hand die Afra naar haar had uitgestoken. 'En wij zijn ook zo'n beetje verdwaald ofzo.' Ze grijnsde. Nu kende ze tenminste al twee mensen van haar leeftijd. En de meisjes leken haar best vriendelijk, op het eerste zicht dan.

(Ben even eten.)

Afra glimlachte. "Weten jullie al in welke tent jullie zitten? Ik niet namelijk" zei ze een beetje verward. Ze liet haar tassen los, wat een opluchting... Ze zag snel hoe Bella een mug wegsloeg en verslagen naar haar arm keek. "Ik heb daar wel een zalfje tegen als je het nodig hebt" zei ze.
Ze keek even in het rond en toen weer naar Bella en Blysse. Allebei best wel knap en niet veel ouder, schatte ze. "Hoe oud zijn jullie eigenlijk?" vroeg ze na een korte stilte.

Een twijfelende glimlach ging over Bella's lippen. ''Ik heb serieus geen idee, zullen we gewoon ergens naar binnen lopen en het vragen?'' vroeg ze. Al bij het idee kreeg ze zenuwen in haar buik. ''Laat maar,'' zei ze dan ook direct. Ze knikte naar Afra, ''Als ik dat zalfje mag lenen, graag! En ik ben 17 bijna 18'' zei ze daarna.

Lesley had zijn koffer onder zijn arm genomen, alsof hij niets woog. Hij keek naar het groepje dat wat verderop stond en hij liep er naartoe. Hij zei nog even niets want hij wist niet of zijn aanwezigheid wel op prijs werd gesteld. Hij keek de rest eens aan. Hij slaakte een zucht en dacht even na, hij was hier om, zijn gedachten op orde te brengen en op rust te komen, meer niet.

Bella keek naar Lesley. Ze wende haar blik snel weer af en keek naar Afra en Blysse. ''Waar moeten we heen?'' vroeg ze. toen keek ze weer naar Lesley, ''Weet jij in welke tent je moet?'' vroeg ze en keek hem nieuwschierig aan.

Afra glimlachte. "Als we nou weten waar me moeten pak ik het wel." Ze zag dat Bella's blik afwende. Afra volgde haar blik en zag Lesley. "Hoi" zei ze vriendelijk. "Ik ben Afra, en jij?" zei ze erachteraan. Ze keek weer verward om haar heen. Waarom is het nou zo ingewikkeld om de juiste tent te vinden. Ze slaakte een diepe zucht en keek weer naar Bella en Blysse, die niet bepaald veel zei.

'Ik ben 16, maar ik word ook 17 dit jaar.' antwoordde Blysse op Afra's vraag. 'Hoe oud ben jij?' Ze liet haar tas ook maar op de grond vallen. 'Laten we gewoon wachten tot iemand ons aanspreekt ofzo, ze zullen ons hier wel niet eeuwig laten staan zeker.' stelde ze toen zachtjes voor. Ze keek even naar Bella's arm, naar de plek waar de mug haar gestoken had. 'Ik hoop dat we niet teveel last zullen hebben van die beesten.' Ze zweeg verlegen toen een jongen zich bij hun groepje voegde. Hij was groter dan hen allemaal, maar veel ouder zag hij er niet uit, naar haar mening.

"ik zit in tent nummer 7"zei lesley rustig en hij keek de rest even aan. "ik heet Lesley aangenaam Afra". Hij glimlachtte even en keek naar Blysse, hij knikte kort even en hij streek met zijn vrije hand door zijn haar "ik ben 18 jaar" zei hij maar toen dat hij ongeveer iedereen hun leeftijd had gehoord.

'Ik ben Blysse.' zei Blysse tegen Lesley en glimlachte flauwtjes. Ze haalde diep adem. Ze praatte niet graag voor een groepje mensen, dan leek alle aandacht naar haar te gaan. En dat wilde ze niet. Maar ze besloot toch maar haar mond open te trekken deze keer, ze moest tenslotte ook leren opkomen voor zichzelf. 'En hoe wist jij dan in welke tent je moest?' vroeg ze en keek naar Lesley. 'Want niemand heeft ons een nummer gezegd van een tent waar we konden verblijven.' Ze zweeg en slikte. Ze had al veel gezegd in groep voor haar doen. En dan nog tegen onbekende mensen die allemaal ouder waren dan zijzelf, hoewel niet veel natuurlijk.

"een tip zeur an de balie, dan kom je het zo te weten, en als ze niks willen lossen, blijven zeuren"zei lesley met een glimlach. Hij pakte zijn koffer goed beet, haalde zijn zonnebril van zijn neus, zodat zijn bruine ogen zichtbaar werden. Hij had al zowat door dat Blysse niet graag in een groep sprak en wou haar niet nog nerveuzer maken.

''Okee,'' zei Bella. Ze keek naar de mensen en zei toen tegen Lesley ''Ik ben Bella by the way,'' zei ze er nog snel achteraan. Toen keek ze naar Blysse, ''Ik weet niet zo zeker of ik weet waar die balie is'' zei ze en grijnsde. Ze plofte op haar sporttas neer waar toch alleen maar kleren in zaten. Toen keek ze op, ze voelde zich kelin, mischien moest ze toch maar weer gaan staan. Ze pakte een elastiekje uit het zijvakje van haar tas en bond een hoge staart in haar haar.

Lesley glimlachtte maar alleen wat. Hij stak zowat boven iedereen uit en dat vond hij ook niet bepaalt gezellig voor de rest. Hij wreef in zijn haar en zette zijn koffer naast zijn voeten.

Blysse lachte zenuwachtig om wat Lesley zei. 'Dan moeten we eerst die balie maar eens gaan zoeken.' Ze keek nu even naar de twee mesisjes en glimlachte. Toen keek ze weer naar Lesley en zag dat hij z'n zonnebril had afgezet. Dat vond ze fijn, het was minder intimiderend als je iemands ogen kon zien. 'Misschien kan je ons ook even de weg naar die balie wijze?' Ze streek even met haar handen door haar zwarte haar, een onbewuste handeling. Ze deed het wel vaker als ze nerveus was. 'Anders lopen we weer hopeloos verloren.'

Afra grijnsde. "Doorzeuren, Okeeyy" zei ze droogjes. Ze wist niet veel meer te zeggen. "Owh. Ik ben 17" zei Afra tegen Blysse. Ze keek naar haar tassen, hoelang zou ze hier eigenlijk moeten blijven... dat vroeg ze zich al een tijdje af. Het was erg warm en benauwd. Afra slaakte voor de zoveelste keer een zucht uit vermoeidheid. "Zijn jullie ook zo moe?" vroeg ze. Ze wou net gaan zitten toen ze van haar gedachten veranderden "Zullen we dan maar snel daarheen gaan?" vroeg ze.

Bella's maakte een ploppend geluidje met haar lippen. ''Ik denk dat ik gewoon maar ergens ga vragen of er plek is'' zei ze toen en haalde haar schouders op. ''Met z'n hoevelen mag je eigenlijk in een tent?'' vroeg ze toen half aan Lesley half aan Afra en Blysse. Toen keek ze weer naar beneden, haar witte gympen zaten onder de modder. Het kon haar weinig schelen. Ze bedacht dat ze zometeen best kon gaan wandelen. Een glimlachje streek over haar gezicht.

Blysse haalde haar schouders op. Ze wilde het liefst bij de anderen in de buurt blijven. Deze mensen kende ze tenminste al. Als ze weer een nieuwe tent binnen zou stappen, moest ze zich opnieuw voorstellen en al die blabla erond. Ze zuchtte. 'Voor hoeveel mensen is er plaats in één tent?' Ze wierp een blik op de tenten. Ze zagen er best groot uit, maar waren ook niet reusachtig. Ze schatte dat er wel twee à drie mensen in zo eentje konden verblijven.

"Ik heb echt geen idee" zei Afra met een grijns op haar gezicht. Ze schoten hier niet veel mee op. "Het is inderdaad een stuk beter als we het gewoon snel aan iemand gaan vragen, hier in de hete zon blijven zitten heeft niet echt nut." zei ze. Ze keek naar Blysse, die bleek zich niet gemakkelijk te voelen. Afra glimlachte, "Gaat het wel?" vroeg ze.

Blysse fronste even naar Afra. 'Het gaat best.' zei ze en toverde een geforceerde glimlach op haar gelaat. Ze wilde niet in het middelpunt staan en daar zorgde Afra juist wel voor wanneer ze zulke vragen stelde. Al wist Blysse wel dat het lief bedoeld was. Maar ze maakte zich er liever snel vanaf. Ze pakte haar tas weer vast en wendde op die manier haar blik af van de mensen om haar heen.

''Nou, eehh'' stamelde Bella. Ze vond dat ze wel weer genoeg had geklets vandaag. Ze stond op en pakte haar koffer op, ze probeerde ook haar sporttas op te pakken en viel zo ongeveer neer bij het gewicht. Ze legde de koffer weer neer en pakte het handvat, de sporttas slingerde ze erbovenop. Ze begon aan het handvat te slepen proberend er beweging in te krijgen.

Afra keek naar de hopeloze pogingen van Bella en glimlachte. "Hulp?". Geen reactie, ze wendde haar blik af naar Blysse. "Oh, Sorry" zei ze. Ze liep naar Bella toe en probeerde er zelf ook beweging in te krijgen. "Oooohkeey. Dit gaat niet denk ik, wat zit er allemaal in?" vroeg Afra verbaasd, er ging een grijns over haar gezicht. Ze nam afstamd.